«کریستیان فار» هنرمندی فوق العاده خلاق و اهل اوهایوی آمریکاست. روش او بدین گونه است که از مداد شمعی یا پاستل و مداد رنگی به عنوان پیکسل‌های رنگی استفاده کرده و تصاویری ناب خلق می‌کند. او با این کار محدودیت‌های استفاده از مواد را درهم می‌شکند.
این هنرمند به جای نقاشی کردن با مداد شمعی، آنها را در آثارش به شکل نقطه‌های رنگی به کار می‌گیرد و این روشش بیشتر به نقاشی‌های پوئن تیلیستی (نقطه پردازی) شباهت دارد.
او قبلا نقاشی با موم را هم تجربه کرده است، اما کار با موم به طور کامل او را راضی نکرد. تا اینکه در سال 2005 دختر کوچکش جعبه مداد رنگی 120 رنگی اش را که خود کریستیان خریده بود باز کرد و همان لحظه ایده ای ناب به ذهن کریستیان رسید.
هر کدام از آثار او از چندین ردیف مداد رنگی روی هم چیده شده تشکیل شده اند و وقتی از نزدیک به آنها می‌نگریم شاید فقط مجموعه ای رنگ‌های نامنظم جلوی چشممان ظاهر شود، اما وقتی از بالا و با فاصله به آنها نگاه می‌کنیم شکل واقعی آن به وضوح خود را نشان می‌دهد.
این هنرمند به جای نقاشی کردن با مداد شمعی، آنها را در آثارش به شکل نقطه‌های رنگی به کار می‌گیرد و این روشش بیشتر به نقاشی‌های پوئن تیلیستی (نقطه پردازی) شباهت دارد.
او قبلا نقاشی با موم را هم تجربه کرده است، اما کار با موم به طور کامل او را راضی نکرد. تا اینکه در سال 2005 دختر کوچکش جعبه مداد رنگی 120 رنگی اش را که خود کریستیان خریده بود باز کرد و همان لحظه ایده ای ناب به ذهن کریستیان رسید.
هر کدام از آثار او از چندین ردیف مداد رنگی روی هم چیده شده تشکیل شده اند و وقتی از نزدیک به آنها می‌نگریم شاید فقط مجموعه ای رنگ‌های نامنظم جلوی چشممان ظاهر شود، اما وقتی از بالا و با فاصله به آنها نگاه می‌کنیم شکل واقعی آن به وضوح خود را نشان می‌دهد.
