عکس های كتایون ریاحی در میان قحطی زدگان سومالی

كتایون ریاحی، بازیگر سینما در یك اقدام بشر دوستانه به سومالی و كنیا سفر كرده است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) كتایون ریاحی با هدف كمك به مردم سومالی، به شهر «گارسیا» در شصت كیلومتری مرز كنیا و سومالی سفر كرده است. در این سفر، غوغا بیات، عكاس، نیز وی را همراهی می‌كند.

 

ریاحی در این سفر، ضمن اهدا كمك‌های شخصی خود و بخشی از كمك های موسسه «مهرآفرین پناه عصر» به مردم سومالی، از یك كلاس درس، مكتب‌خانه آموزش قرآن و كمپ نگهداری از قطحی زدگان در شهر گارسیا بازدید می‌كند. ریاحی همچنین علاوه بر اهداء كمك‌های نقدی، یك دستگاه تانكر آب را به صورت نمادین نصب و آبگیری كرد.

 

در ادامه این گزارش آمده است: ریاحی در یادداشتی كوتاه درباره این سفر نوشت: «روز اول مهرماه 1390 است؛ و من در شصت كیلومتری مرز كنیا و سومالی در شهر گارسیا خیابانی دیدم با انبوه آلونك و حجره‌هایی كه از نایلون و پلاستیك ساخته شده است! شهری و جایی كه جای زندگی نیست و فقط آنهایی كه توان بیشتری دارند و یا می‌توانند از ورقه‌های حلبی و قوطی‌های خالی استفاده كنند به نفس‌های شمرده و آرام خود رنگ می‌دهند و زندگی می‌كنند!

 

تكان دهنده‌ترین نكته سفرم در این است كه من كشوری دیدم فقیر كه در اوج فقر و نداری، به خنده و نگاهی گرم، میزبانی و مهربانی می‌كند؛ مردمی در حال اضمحلال، اما خوشرو و امیدوار. پس ما هم می‌خندیم تا روشنای خنده‌ها، تن نحیف و سوی این نگاه‌ها را كم‌رنگ و بی‌اثر نكند.
خدایا؛ امید این مردم را ناامید مكن، خدایا این مردم را دریاب و عزیز بدار.»

 

×××
به گزارش ایسنا، همچنین ریاحی پس از سومالی به كنیا، یكی دیگر از كشور‌های آفریقایی كه با فقر دست و پنجه نرم می‌كند، سفر كرده است. او در ادامه سفر بشر دوستانه‌اش در یادداشت دیگری درباره كنیا نوشته است: «هم‌اكنون من، كتایون ریاحی در كنیا هستم؛ برای كمك به قحطی زدگان سومالی كه بعد از طی روزها، گاه هفته‌ها راهپیمایی، گرسنه و تشنه خود را به كمپ «داداب» می رسانند، هر چند كه تعدادی هرگز به مقصد نمی‌رسند. (كمپ داداب بزرگترین كمپ پناهندگان است با حداقل امكانات برای بقا).»

 

وی در ادامه آورده است: «كنیا خود كشور فقیری است و شهر مرزی كوچك داداب كه در فاصله كمی با كمپ داداب قرار دارد جزو فقیرترین شهرهای كنیاست، ولی با این وجود آنها میزبان پناهدگان و قحطی زدگان سومالیایی هستند، نكته تكان دهنده همین بود. آب، بزرگترین مشكل صحرای عظیم آفریقاست؛ چیزی كه برای ما قابل درك نیست. یك جرعه آب می‌تواند زندگی‌ای را نجات دهد. من به شكرانه آبی كه در سرزمین‌مان ایران وجود دارد، تعدادی تانكر آب برای منطقه خریداری كردم كه به كمك سه ایرانی فعال كه «چرتی اكتز» را در آنجا فعال كرده‌اند و صلیب سرخ توانستم، كمك‌های خود و «مهرآفرین» را به دست مردم برسانم.

 

ریاحی در پایان می‌نویسد:‌ «در یكی ار مكان‌هایی كه به خانه «ماما هانی» معروف است، بیشتر كودكانی كه به هر دلیل خانواده خود را از دست داده‌اند به اینجا آورده می‌شوند. ماما هانی پیرزنی است كه با كمك‌های مردمی بیش از 300 كودك و نوجوان را كه برخی از آنان معلولند، نگهداری می‌كند. بخشی از هدیه مادران و كودكان «مهرآفرین» در این خانه اهدا شد. كودكان اینجا، سومالیایی و كنیایی، مسلمان و مسیحی هستند. هر كس به این خانه درآمد، آبش دهید، نانش دهید و از ایمانش نپرسید.»
به گزارش ایسنا، طبق گزارش برنامه جهانی غذا، خشکسالی زندگی بیش از 11.8 میلیون نفر را در منطقه شاخ آفریقا تحت تاثیر قرار داده و مثلثی از قحطی را در محل برخورد مرزهای اتیوپی، کنیا و سومالی ایجاد کرده است.
سومالی بیش از سایر کشورهای شاخ آفریقا از خشکسالی که به عنوان بدترین خشکسالی در 60 سال اخیر در این منطقه توصیف می‌شود، ضربه خورده است.
سازمان ملل متحد هشدار داده است که از هر 10 هزار کودک کمتر از 5 سال، روزانه بیش از سی کودک در مناطق قحطی زده سومالی جان خود را از دست می‌دهند.
آگوستین ماهیگا، نماینده سازمان ملل در سومالی خطاب به شورای امنیت این سازمان در 10 آگوست اعلام کرد: «این بدین معنی است که 10 درصد از کودکان زیر 5 سال در هر 11 هفته جان خود را از دست می‌دهند. این آمار و ارقام حقیقتا قلب انسان را به درد می‌آورد.»
دولت سومالی از سال 1991 میلادی به دنبال سقوط حکومت زیاد باره، دیکتاتور سابق این کشور، فاقد یک دولت متمرکز و کارآمد بوده است.

 

 ایسنا