صدیقه (روح انگیز) سامی نژاد نخستین بازیگر زن ایرانی در سوم تیر ماه سال ١٢٩۵ در شهرستان بم زاده شد. ١٣ ساله بود که به همسری مردی به نام دماوندی در آمد و با او به هندوستان مهاجرت نمود. دماوندی در استودیو امپریال فیلم بمبئی شغلی گرفت. چندی بعد که سپنتا در بمبئی اقدام به ساختن فیلم دختر لر کرد، صدیقه را برای ایفای نقش گلنار برگزید. صدیقه بیشتر از این رو برگزیده شد که هیچ زنی قبول نمی‌کرد جلوی دوربین برود تا تصویرش بر پرده بیافتد.
چرا که هنوز زنان درحجاب کامل بودند. اما صدیقه پذیرفت و با سپنتا قرار داد چهل روزه‌ای را امضا کرد. ولی به دلیل نهایی نبودن فیلمنامه، دیالوگ‌ها و امکانات فیلمبرداری ، کار ساختن فیلم به هفت ماه کشید و در ضمن سپنتا بخاطر لهجه‌ی غلیظ کرمانی سامی نژاد ناچار شد داستان فیلم را بگونه‌ای تغییر دهد تا موضوع آن مربوط به ایالات و قدرت حکومت مرکزی ایران باشد. 
سامی نژاد بعد از دختر لر در فیلم شیرین و فرهاد که آن هم ساخته‌ی سپنتا بود، بازی کرد و پس از آن بعد از ١٨ سال به ایران باز گشت و مورد انتقاد و سرزنش شدید خانواده‌اش قرار گرفت. پس سرخورده از این تجربه، ناگزیر شد خود را از دید مردم پنهان بدارد و سال‌های بسیاری را در انزوا بگذراند.
وی در سال ١٣۴٩ هنگامی که در مقابل دوربین محمد تهامی نژاد برای فیلم مستند «سینمای ایران؛ از مشروطه تا سپنتا» نشست، بر مصائبی که در طی آن دوران بر او گذشته بود، به تلخی گریست. صدیقه در ایران تا سیکل اول به تحصیل ادامه داد و به چندی بعنوان پرستار در وزارت بهداری مشغول به کار شد. 
او پس از جدایی از همسرش دماوندی، که در هندوستان اتفاق افتاد، مدتی به همسری نصرت الله محتشم در آمد که از او نیز جدا شد و در ازدواج سوم با یکی از بستگانش نیز شکست خورد و چون فرزندی هم نداشت نزدیک به سی سال تا پایان عمرش را تنها زندگی کرد. صدیقه‌ی سامی نژاد روز دهم اردی بهشت سال ١٣٧۶ در سن ٨١ سالگی در شرایطی که بسیاری از مورخان سینمایی تصور می‌کردند سال‌هاست درگذشته است، چشم از جهان فرو بست و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد. یادش گرامی باد!
چرا که هنوز زنان درحجاب کامل بودند. اما صدیقه پذیرفت و با سپنتا قرار داد چهل روزه‌ای را امضا کرد. ولی به دلیل نهایی نبودن فیلمنامه، دیالوگ‌ها و امکانات فیلمبرداری ، کار ساختن فیلم به هفت ماه کشید و در ضمن سپنتا بخاطر لهجه‌ی غلیظ کرمانی سامی نژاد ناچار شد داستان فیلم را بگونه‌ای تغییر دهد تا موضوع آن مربوط به ایالات و قدرت حکومت مرکزی ایران باشد.
سامی نژاد بعد از دختر لر در فیلم شیرین و فرهاد که آن هم ساخته‌ی سپنتا بود، بازی کرد و پس از آن بعد از ١٨ سال به ایران باز گشت و مورد انتقاد و سرزنش شدید خانواده‌اش قرار گرفت. پس سرخورده از این تجربه، ناگزیر شد خود را از دید مردم پنهان بدارد و سال‌های بسیاری را در انزوا بگذراند.
وی در سال ١٣۴٩ هنگامی که در مقابل دوربین محمد تهامی نژاد برای فیلم مستند «سینمای ایران؛ از مشروطه تا سپنتا» نشست، بر مصائبی که در طی آن دوران بر او گذشته بود، به تلخی گریست. صدیقه در ایران تا سیکل اول به تحصیل ادامه داد و به چندی بعنوان پرستار در وزارت بهداری مشغول به کار شد.
